دو نقل قول از نظر خودتان:
۱- «حالا چه اصراری دارید زنها در جامعه در موضع ضعیفتر هستند؟ کدام ضعیفتر؟ برید دادگاهها و زندانها ببینید چقدر مرد بخاطر مهریه در زندان هستن!»
۲-«جامعه پر از زنان مطلقه شده که از تن فروشی ارتزاق میکنن و حاضرن به همون خفت سابق حتی برگردن که کسی خرج اونها رو بدنه و با خیال راحت تو خونه بشینن. شما اصلا در جامعه هستید؟»
آیا شما بین ۱ و ۲ تنش و اختلافی حس نمی کنید؟
وقتی در ۲ گفتید که «حاضرن به همون خفت برگردند» یعنی قبول دارید که از روی بوالهوسی نیست که «جامعه پر از زنان مطلقه شده که تن …» (من آماری ندارم که پر شده یا نه و اصلا پر شده یعنی چند نفر و چند درصد؟ ولی بهرحال این چیزی است که شما گفتید) نتیجه حرف شما این است که زنهایی هستند که نیاز به کار دارند و کار پیدا نمی کنند. حالا اگر کسی «واقعا» فعال حقوق زنان باشد و نه چنان که شما فکر می کنید اهل شلوغ کاری و با تحقیق متوجه شود که در تقسیم فرصت های شغلی، به ضرر زنان نابرابری وجود دارد (این یعنی ۱ غلط است و زن ها در جامعه ضعیف ترند) وسعی کند برای تغییر وضع موجود اقداماتی انجام دهد تا فرصت های شغلی بیشتری برای این «زنان مطلقه» بوجود آید کاری خوبی نکرده؟ آیا استقلال مالی و زندگی با عزت نفس بهتر از هر شرایط خفت باری نیست؟
—-
دوباره بخوانید من نگفتم کسی از فعالان حقوق زن آن را می گوید. گفتم کسی که آنرا می گوید طرفدار برابری زن و مرد نیست. (به نفع شما استدلال کردم.)
ضمنا من قانونگذار یا فعال اجنماعی نیستم که بخواهم نفقه یا مهریه را حذف کنم یا در جهت حذفش تلاش کنم (نفیا یا اثباتا هم نظری نداده ام)، صرفا فکر کردم با مباحث موجود در مسایل حقوق زنان (مثل مباحث شروط پیش از عقد و …) آشنایید و به فعالان انتقاد می کنید، خواستم برای روشن شدن حرفم از مثالهای موجود استفاده کنم. گویا اشتباه می کردم.
—-
فمینیسم و فمینیست ها را لحظه ای فراموش کنید و در هر حرکت اجتماعی وضعیت موجود، مشکلات، راه حل های پیشنهادی را ببینید. احتمالا با بعضی خواسته ها همدل نخواهید بود: «رفتن به استادیوم» ولی با بسیاری حرکات همدل خواهید بود: «برابری فرصتهای شغلی»، «تصویب قوانین حمایتی برای زنان سرپرست خانوار»، «آماده کردن لوایح و طرح هایی قابل اجرا برای مبارزه با خشونت خانگی» ، …